Biały romans

Józef Chełmoński "Kuropatwy" 1891 Muzeum Narodowe w Warszawie

Biały romans

Móc pozostać w tej bieli na zawsze,

co dnia raczyć się szykiem lekkości,

z absolutem i światłem pakt zawrzeć,

zimne piękno ma smak wytworności ;

jeśli taniec to z chłodnym dystansem,

jeśli spacer to w jasne przestrzenie,

jeśli pachnieć to białym romansem,

jeśli marznąć to przez doświadczenie.

Kuropatwą wygrzebać pod śniegiem,

proste szczęście na dzisiaj i jutro,

w bieli szarość maluje subtelniej,

kunszt natury lśni jak ptasie piórko.

Jeśli kochać to w chłodnej pościeli,

jeśli szczyt to nad własne ego,

odejść w mrok i pozostać wciąż w bieli

takiej zimy, jak  u Chełmońskiego.

(aranek)